شیوع بیماری های پوستی واگیردار در زندانیان زندان لاکان شهرستان رشت

مقدمه: زندگی در محیط های بسته و پرتراکم باعث افزایش شیوع بسیاری از بیماری ها از جمله بیماریهای پوستی واگیردار می شود. زندان یکی از مکان های پرجمعیت می باشد که می تواند نقش مهمی در اشاعه بسیاری از بیماریها از جمله بیماریهای پوستی واگیردار داشته باشد. هدف: این مطالعه با هدف تعیین شیوع بیماریهای پوستی واگیردار (گال - شپش - زگیل - عفونتهای پوستی درماتوفیتی و مولوسکوم ) درزندانیان زندان لاکان شهرستان رشت در سال 1380 انتخاب گردید. مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی تمام زندانیان زندان لاکان رشت انتخاب گردیدند موارد مشکوک به آلودگی مورد معاینه بالینی قرار گرفت. نتایج: از مجموع 2100 نفر زندانی موردمطالعه 2055 نفر مرد و 45 نفر زن بودند که 356 نفرمبتلا به انواعی از بیماریهای مذکور بودند. بیشترین شیوع در ارتباط با عفونتهای قارچی درماتوفیتی در نواحی مختلف بدن به میزان 28/6%، شپش 1/5%،گال 5/4% و زگیل 1% بود. عفونت با ویروس عامل مولوسکوم وجود نداشت . کمترین سن مبتلایان 18سال و بیشترین 70 سال و میانگین سنی 84/11 ±38/36 بود. نتیجه گیری: این بررسی وضعیت کلی ومشکلات عمده پوستی را درزندانیان زندان لاکان شهرستان رشت نشان می دهد.انتظارمی رودباتلاش مسئولین زندان و مقامات بهداشتی راهکارهای مناسب جهت پیگیری و درمان بموقع بیماریهای عفونی شایع پوستی درزندان تدوین واجرا گردد.